Kağıdın Sarısı

Sıla, kağıdın sarısına.

İhtiyaç yok, niçin’in cevabına.

Niçin adam dövüldü meydanda?

Niçin bağırdı,

Gözleri gözlük camından büyük, adam?

Niçin kehanetler korkutur insanı?

Niçin itham, fiilden ağırdır?

Niçin,niçin, niçin…

Yetişir imdada kağıdın sarısı.

Sayfalara usulca yazılan katran harfler.

Kelimeleri mıhlaştırıyor okuyana.

Okuyana, okuyup anlayana…

Evvelinde lotus meyvesini yese de,

Unutkanlıktan eser kalmaz.

Monşer, artık dostu değildir onun.

Koskoca bir fark,

Def eder bütün benzerlikleri.

Artık feragat edilmez melâmetten.

Yaşasın kağıdın sarısı!