Bir Martaval

Bir martaval: Sabah güneşi münhasırdır çirkine

Bunu diyen de, afilli bir züppe.

Güneşin yükselişi en tepeye,

Sonra dağların ardına.

Bu arada vuruluyor boyunları,

Gölgelerin santim santim.

Bir yanda diriltiliyor renkler,

Karanlığın perdesi kaldırılarak.

Bir taife daha var: Güneşi sevmeyen,

Üç beş palikarya, caka atıyor.

Sokak lambası ordusuna.

Onlara dost dört ayaklılardan,

Köpekler, çöp kutularında azık peşinde.

Nasıl hayvan ve insan aynı taife?

Düşünmeli, düşünmeli yine düşünmeli.