İnsanlar ile ilk tanıştığımız esnada veya başka bir kimse bizi tanıttığında bazı kalıplar kullanırız. Bu kalıplar genellikle; öğrenci, anne, baba, evli, bekar ve meslekler şeklinde olmaktadır. Oldum diyince insan, artık bazı şeyler konusunda bahse konu olunmadığını ve kesin bir şekilde olmayacak olduğunu anlar. Olunmayanı oldurmaya çalışmak ise insana ait bir şeydir.
Yaşın geçti ise artık çocuk olmadığını anlarsın, bu olunmamaktır. Çocuk gibi davranmayı bırakmak ise olunmayacağını anlamaktır. Çünkü kişi biliyordur ki, çocuk gibi davranmak artık onu çocuk hâline evriltmekten ziyade bir meczup haline dönüştürecektir. Bu durum sadece yaş ile alâkalı değildir. Bir kimse baba olduğu zaman, artık sadece bir baba değildir Sadece babalık vasfının kendisinde olmadığını bilir, çocuğu ölmez yahut kendisi öldürmez ise de bu vasfın ortadan kalkmayacağını anlamalıdır. Çünkü kendisi dışındaki faktörler sonucu ölen oğlu üzerine baba, ölmüş bir evladın babası olarak isimlendirilecektir. Faraza çocuğunu öldürürse, katil baba diye haberlere konu olacaktır. İkinci örnek, bazı kimselere aşırı derecede duygusuzca ve gaddarca gelebilir. Ancak dünya üzerinde bu tür olayların vuku bulduğunu inkâr edemeyiz.
O zaman çoğunluğa göre biraz daha normal olan bir olan, olmayan ve olunmayacak olan örneğine üzerine düşünelim. X adlı kimsenin, öğretmen olduğunu düşünelim. Bu kimse mesleğinin yirmili yıllarında ve monotonluğa razı olmuş bir kimse olsun. Ancak günün birinde izlediği bir haber sayesinde avukat olmaya karar verdi. Tabi bu kararının arkasında durarak, istidat ve emeği ile dört yahut beş yıl sonra avukat oldu. Bu olunan bir şeydir. Çünkü artık avukat olarak, anılacaktır. Olunmayan ise öğretmen değildir artık. Olunmayacak olan ise artık öğretmen olsa bile hukuk tahsili görmüş, bir öğretici olacaktır. Yani sadece öğretmen olarak kalmayacaktır.
Eğer bu örnek karmaşık geldiyse, dinî düzlemde bir örnek verilebilir. Ülkemizde yaşayan insanlar ekseriyetle Müslüman olduğunu söylemektedir. Kimin ne kadar Müslüman veya mümin olduğu bu yazı ile alâkalı bir durum değildir. Ancak bir çocuk aileden gördüğü kadarı ile 13 14'lü yaşlardan itibaren, ben Müslüman'ım diyebiliyor. Bu durum olan bir şeydir. Bu çocuk ileriki yaşlarda, kendisinde tanrısal niteliklerin olduğunu iddia edip, tanrılık iddiasında bulunuyorsa artık Müslüman değildir. Bu ise olunmayacak olandır. Bu kimse ilahlık iddiasında bulunduğu için artık bir inkarcı ve asi sayılmaktadır. Kişi bu iddiası ile artık olunmayacak olanı gerçekleştirmiş olacaktır.
Sonuç olarak insan için her zaman bir şeyler olur, bir şeyler olduğu zaman aynı anda başka bir şey değildir ve olmaz. Bir de insan diğer canlılardan farklı olarak bir şeyi oldurmaya muktedir bir varlık olduğu için olmayacak olanı da yapmaktadır. Olmayacak olan iyi veya kötü şeklinde değerlendirilebilir. En nihayetinde yaşam olunan, olunmayan ve olunmayacak olan arasında devam etmektedir.
1 Yorumlar
👏
YanıtlaSil