Nietzsche'den Özdeyişler

              Aforizmalar

1.Müzik olmasaydı, hayat bir hatadan ibaret olurdu.

2.Bütün büyük düşünceler, yürürken akla gelir.

3.Vicdanın sana ne söylüyor? “Neysen o olmalısın.”

4. Bilgeliğimin hemen yanında kara cahilliğim yatar.

5. Uçmayı öğretemediklerine çabuk düşmeyi öğret.

6. Hakikatin dağlarına asla boşuna tırmanmazsın.

7.Özgürlük, kendimizden sorumlu olma iradesidir.

8.Sizi eğitenler ancak sizi özgürleştirenler olabilir.

9.Bazı insanlar öldükten sonra gerçekten doğarlar.

10. İnsan, midesinin boyutunu bilmek zorundadır.

11. İtaat eden kişi, kendini dinleyemeyen kişidir!

12.En bilge insan, içinde çelişkileri bol olandır.

13. Unutma olmadan yaşamak imkânsızdır.

14. Doğruluğa karşı panzehirimiz sanattır. Sanat, yalancı mıdır Ey Nietzsche?!!!

15. Aşırılığın anası neşe değil, neşesizliktir.

16. İnsan en vahşi hayvandır.

17. İnsanlık sürekli kendini aşıyor.

18. Mutluluk, unutabilmektir.

19. Bilge insan sadece düşmanlarını sevmekle kalmamalı, arkadaşlarından da nefret etmelidir.

20. Yorgun her ânımızda, fethettiğimiz düşüncelerin saldırısına uğrarırız.

21. Yaşamak için bir “neden”i olanlar her şekilde ya­şayabilirler.

22. İçine koyacak bir şeyleriniz varsa, günün binlerce cebi vardır.

23. İntihar düşüncesi muazzam bir tesellidir. Onun sayesinde insan birçok karanlık geceden sağ çıkar.

24. İyi bir yazar, sadece kendi ruhuna değil, arkadaş­larının da ruhunu sahiptir.

25. Dünyada iki farklı insan türü vardır: Bilmek isteyenler ve inanmak isteyenler.

26. Sessizlik kötüdür; sessiz kalan bütün hakikatler sonunda bir zehir olup çıkarlar.

27. Bir davaya zarar vermenin en kalleş yolu, yanlış argümanlarla onu savunmaya çalışmaktır.

28. Yalnız kalan kişi, yeni tanıştığı kişi kim olursa olsun ona hemen elini uzatır.

29. Bir düşünce, hatta bir olasılık bile, bizi parçalara ayırıp dönüştürebilir.

30. En ulu ve en imkânsız olana ulaşmaya çalışarak  ölmekten daha iyi bir yaşam amacı bilmiyorum.

31. İnsanın daima kendi hakkında konuşması, kendini gizleme yöntemi de olabilir.

32. Güzellik zarif konuşur; sesi sadece tam olarak  uyanmış ruhlara ulaşır.

33. Canavardan canavar olmak mı, yoksa sessizce ona yem olmak mı?

34. İnsanlar, sanki varoluşları bir sanat eseriymiş gibi davranarak varlıklarına değer vermelidirler.

35. Bedenindeki bilgelik en derin düşüncendeki bilgelikten fazladır.

36. Öğrenci sadece öğrenci olarak kalırsa, öğretmenin hakkını ödemiş olmaz.

37. Ne kadar az şeye sahip olursanız, size o kadar az sahip olurlar. Yaşasın ılımlı fakirlik! (!!!!)

38.Sanatın bütün güzelliğinin ve yüceliğinin özünde minnettarlık vardır.

39. Düşüncelerini buzun üzerine koyamayan, hararetli tartışmalara girmemelidir.

40. İyi bir dost, tahmin etme ve sessiz kalma konusunda usta olandır. Her şeyi görmek istememelisiniz.

41. Canavarla savaşanlar bir canavara dönüşmemeye dikkat etmelidir. Bir uçuruma uzun uzun bakarsanız, o da gözlerinizin içine bakacaktır.

42. Derisini değiştiremeyen yılanlar ölmeye mahkûmdur. Bu durum fikirlerini değiştiremeyen zihinler için de geçerlidir.

43. Kötü bir hafızaya sahip olmanın avantajı, aynı güzel şeyi ilk defa yaşıyormuş gibi tekrar tekrar deneyimleyebilmektir.

44. İnsanlar bazen doğruyu duymak istemezler çünkü içinde yaşadıkları yanılsamanın yok olmasını kaldıramazlar.

45. Bir gün uçmak isteyen kişi önce yürümeyi, koş­mayı, tırmanmayı ve dans etmeyi öğrenmelidir; uç­maya, uçarak başlayamazsınız.

46. Her şey yorumlamaya tabidir. Hangi yorumun zaman içinde yaygınlık kazanacağı doğruluğuna değil, gücüne bağlıdır.

47. İrade gücünü ne kadar direnç, acı ve işkenceye tahammül ettiğine ve bunları nasıl avantaja çevireceğini bilip bilmediğine göre değerlendiriyorum.

48. Fakat insan da ağaç gibidir. Göğe ve ışığa ne kadar ulaşmak isterse, kökleri toprağa, aşağıya, karanlı­ğa, derine ve kötülüğe ulaşmak için o kadar çabalar.

49. Her şeyi derin bulmak... Bu hoş bir özellik değildir. Gözün daima gerilmiş kalmasına neden olur ve sonunda kişi bulmak istediğinden daha fazlasını bulur.

50. İnsanlar sizi övdüğü müddetçe, kendi gerçek yolunuzu yaratamadığınızdan ve onların yolunda yürü­düğünüzden emin olabilirsiniz.

51. Düşüncelerimiz için yakılarak ölmeyi kabul etmemeliyiz çünkü hiçbir zaman onlardan yeterince emin olamayız.!!!!!! ( Garip bir tümce.)

52. Başarılar zaman ister. Gerçekleştirildiklerinde bile görülmek ve duyulmak için zamana ihtiyaç duyarlar.

53.Sanat doğa gerçekliğini taklit etmekten ibaret de­ğildir, aslında doğanın gerçekliğine metafiziksel bir eklentidir, doğanın fethi için onun başucuna yerleştirilir.

54.Yabancı bir dili az bilen kişi, onu iyi konuşandan daha keyifle konuşur; yüzeysel bilgiye sahip olmak zevklidir.

55. İnsan aşılması gereken bir şeydir... İnsan, üstinsan ile hayvan arasında gerilmiş bir iptir. Uçurum üzerinde bir ip... İnsan ile ilgili muhteşem olan şey, bir son değil, bir köprü olmasıdır.

56. Önümüzdeki yolda daima taşlar olacak. Bunları tökezlenecek engeller olarak mı, yoksa üzerlerine basılacak merdivenler olarak mı göreceğimiz, onları nasıl kullanacağımıza bağlıdır.

57. Bazı ahmak insanlar vardır, bir sorunu çözmek yerine, onu karıştırdıkça karıştırır ve onlardan sonra gelenler için daha da zorlaştırırlar. Çiviyi tepesinden vuramayacaklar, lütfen hiç vurmasınlar.

58.Bir insanı iç zorunluluk, derin kişisel arzular ve zevk olmaksızın sadece görevleri yerine getiren bir otomat olarak çalışmak, düşünmek ve hissetmekten daha hızlı ne yok edebilir?

59. Yaşamımızı sürdürmek için gereğinden daha istekli ve düşüncesizce çalışıyoruz çünkü durup düşünmek için zaman ayırmamak çok daha gereklidir. Acelecilik evrenseldir çünkü herkes kendinden kaçma derdinde.

60. Kitaplar dahil her şeyden en çok şeyi alacak olan kişi, zaten bilgi sahibi olan kişidir. İnsan, deneyim yoluyla daha önceden erişemediği şeyleri sonradan da kavrayamaz.

61. Seslerin ve sözcüklerin olması ne hoş. Sözcükler ve sesler bizden sonsuza dek uzakta olan şeylerle aramızdaki yanılsama köprüleri ve gökkuşakları değiller midir?

62. Birey, toplumun baskısının altında ezilmekten daima kaçınmaya çalışır. Bu mücadeleye giriştiğinizde, genelde yalnız kalırsınız ve çoğunlukla da korkarsınız.

Ancak kendinize sahip olmanın ayrıcalığı için her bedel ödenebilir.

63. Başkalarıyla mı gitmek istiyorsun? İleri mi gitmek istiyorsun? Yoksa, kendi başına mı gitmek istiyorsun? Ne istediğini ve gerçekten isteyip istemediğini bilmek zorundasın. Vicdanın yanıtlaması gereken sorular bunlardır.

64. Başkalarına olan inancımız, kendimize inanç duyma tercihimize ihanet eder. Bir arkadaş özlemi duymamız, bize ihanet eden şeydir. Ve çoğunlukla sevgimizle tek yapmak istediğimiz şey, kıskançlığımızı yenmektir. Ve savunmasız olduğumuzu gizlemek için sık sık saldırır ve kendimize düşmanlar kazanırız.

65. Tanışabileceğin en kötü düşman daima kendinsindir. Bir inde veyahut bir ormanda tetikte kendini beklersin. Yalnız kişi, kendine giden yolda yürüyorsun! Ve yolun kendinden ve yedi şeytanından geçecek! Kendine karşı kâfir olacaksın, cadı olacaksın, sakinleştirici olacaksın, aptal olacaksın, kuşkucu olacaksın, kutsal olmayan olacaksın, hain olacaksın.

66. Sanatsal uyarıcıya yanıt verebilen insan, varoluş gerçekliğine tepki verebilen filozof gibi rüyaların ger­çekliğine tepki verir; yakın gözlemler yapar ve gözlemlerinin tadını çıkarır çünkü bu imgeler üzerinden yaşamı yorumlar, bu süreçler sayesinde kendine ya­şam için hazırlar.

67.Çağlar boyunca estetik, dini taleplerde bulundu, ona kör bir arzu, tutku ve korku ile baktık ve kendimizi kötü, mantıksız düşünmek gibi alışkanlıklara bıraktık, bu yüzden de dünya muhteşem bir biçimde çeşitlendi, anlamlı, korkulası, ruh dolu bir hal aldı, renk kazandı ama renklendiren bizdik. Görünümleri

görünür kılan ve bunların hatalı temel kavranışlarım nesnelere nakleden insan zekâsıdır.

68. Büyük İnsan... daha soğuktur, daha serttir, daha az tereddüt eder ve “görüş belirtme” korkusu yoktur; saygıya ve “saygınlığa” eşlik eden erdemlerden ve bir bütün olarak “sürü erdeminden” yoksundur. Liderlik edemezse, tek başına gider... Kendisiyle iletişim kurulmasının zor olduğunu bilir. Bilinir olmayı sevmez. Kendisiyle konuşmadığında, bir maske takar. İçinde, öveceklerin veya suçlayacakların ulaşamayacağı bir yalnızlık vardır.

69. Her şey gelir, her şey gider; varoluş tekerleği sonsuzluk içinde döner durur. Her şey ölür, her şey yeniden doğar; varoluş çarkı sonsuza dek işler durur. Her şey kırılır, her şey yeniden bir araya gelir; aynı varoluş evi sonsuzluk içinde inşa olur durur. Her şey birbirinden ayrılır, her şeyin parçaları birbirlerini yeniden selamlar;

varoluş halkası sonsuzluk içinde kendine sadık kalır durur. Her an, varoluş başlar; Her mekânda, küre döner durur. Merkez her yerdir. Sonsuzluk yolu eğridir.

Kaynakça

  Friedrich Nietzsche, Hayat Dediğin Nedir Ki? ( Aforizmalar), Çev.: Erkan Aslan, Aylak Adam Kültür Sanat Yayıncılık, İstanbul, 2017