Müzik?

 

Müzik Üzerine 

   Platon, Homeros dahil edebiyatçıların bir yerde kontrol altına alınması gerektiğini söylüyor. Müzik tarzlarının büyük bir kısmı için de bunu söylüyor. Bu tarz kimselerin toplumdan izole bir şekilde yaşaması gerektiğini de söylüyor. Bu duruma sebep olarak da bu tarz kimselerin insanı bir melankoliye, duygusal taşkınlığa ve gölgelerin gölgesi olan bir bataklığa çektiğini söylüyor. Platon'a göre sanatın akıl temelli toplumsal bir niteliği olmalıdır. 

   Günümüz müzik türlerine baktığımız zaman Platon'un haksız olduğunu söyleyebilir miyiz acaba? Şarkılarımız anlamdan yoksun, günübrilik yaşamayı özendiren bir hâl almış. Sözlerinden hiçbir şeyin anlaşılmadığı, konuştuğu zaman en fazla üç beş kelime konuşabilen kimselere sanatçı(!) diyoruz. Gündemde olup da popüler olan şarkı, şiir veya kitaplar incelendiği zaman insanı bu dünyadan uzaklaştıran safsatalardan başka bir şey kalmıyor.

  Aristoteles, sanatın bilgi verici yönünün yanında haz verici bir yönünün olduğunu da söylüyor. Sadece hazza yönelen sanat eserlerinin çoğunlukta olduğu günümüz dünyasında bunlara itibar edilmemesinde fayda var.

 Sonuç olarak şunu söyleyebiliriz. Sanat eserleri insana bir mânânın olduğunu hatırlatıcı bir nitelikte olmalıdır. Bu bazen rap, bazen bir türkü, bazen de bir cümle olabilir. Ama onu sanat eseri kılacak kıstas akıl temelli bir mânâya sahip olmasında yatar.

 Kaynakça:. Ahmet Arslan, İlkçağ Felsefesi 3, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınlar, 2007, İstanbul